maandag 9 februari 2015

Londen verslag/afsluiting project

En dan is daar toch echt het einde! Het Minor Project is ten einde gekomen en met een mooie poster presentatie afgesloten. Maar zoals beloofd volgt er nog een verslag over Londen waarin wordt beschreven welke presentaties en seminars zijn bezocht.

Dag 1 dinsdag 18 november
Nadat we zijn aangekomen op het congres en wat hebben rondgelopen door de grote zaal gaan wij naar de eerste activiteit. Dit is een interactieve attractie waarbij een kok restjes uit de keuken gebruikt om gerechten te maken. Bijvoorbeeld aardappelschillen insmeren met een mengsel van ui, boter met kippenvet en gefrituurde kippenvel. Daarnaast kwam de tip die eerder in de blog werd gemeld over de broccoli en bloemkool stronken hier vandaan. De kok liet zien dat je deze gemakkelijk in de mixer kan doen en dan soep kan maken.

De tweede activiteit waar wij naartoe gingen was een conferentie genaamd 'Does provenance matters?'. Deze conferentie werd geleid door een presentatrice en er waren drie gasten. Dit waren een boer uit Wales, een chef die alleen werkte met lokale producten en een professor. Tijdens deze conferentie werd gediscussieerd over de afkomst van producten en waar je het best je producten vandaan kunt halen. Opmerkelijk feit dat wij leerde was dat veel mensen lokale producten waarderen omdat zij denken dat deze het best zijn voor het milieu. Waar men niet altijd aan denkt is de productie efficiëntie. Voorbeeld, in het westen van Engeland kunnen veel meer aardappelen worden geproduceerd per vierkante meter dan in het noorden. Daarom is het uiteindelijk minder belastend voor het milieu om deze in het westen te produceren en te transporteren. Dit is een voorbeeld van een product binnen een land. Maar dit geldt ook voor veel producten die worden geïmporteerd. Of lokaal de beste oplossing is hangt dus erg af van het product. Conclusie van de conferentie is, je moet voor je producten willen betalen, alleen op deze manier kunnen producten goed worden geproduceerd en kunnen deze minder belastend zijn voor het milieu.

De laatste conferentie van de dag ging over de rol van marketing en media op de keuze van de consument. Met name het onderwerp zout in bijvoorbeeld brood kwam naar voren. De afgelopen jaren is de hoeveelheid zout in brood gestegen en dit komt aan de media wel eens naar voren. Op deze manier wordt het een onderwerp waar men zich bezig houdt in de industrie.

Dag 2 woensdag 19 november
De eerste conferentie van de dag over de vraag of de consument wel weet wat deze lekker vindt. Het is belangrijk om vanaf jonge leeftijd al veel te proeven aangezien men 50x iets moet proeven voordat men het echt lekker vindt. Kinderen moeten dus veel verschillende dingen proeven om hun eigen smaak te ontwikkelen. Wat mensen lekker vinden hangt af van je leeftijd maar ook van het geslacht. Om nieuwe dingen te proberen is het handig om deze te combineren met iets wat je lekker vindt, dan vind je het nieuwe ook sneller lekker.

De volgende conferentie van die dag ging over het voeden van de volgende generatie. Het is belangrijk om kinderen op jonge leeftijd te leren wat gezond is en wat een gezonde levensstijl is. Dit kan door lunch aan te bieden op school of kleuters gezond eten aan te bieden op school. Het is belangrijk dat ouders weten wat zij hun kinderen te eten geven en daarom moet een etiket daar informatie over geven. Eten moet niet meer goedkoop en gemakkelijk zijn maar gezond en voedend. Kinderen moeten op school les krijgen in koken en hoe zij gezond kunnen eten, ook de lagere klassen. Daarnaast moet een lunch op school een les worden en moet dit een leermoment zijn voor kinderen. Het is belangrijk dat de politiek hier een rol in speelt en dat deze scholen motiveert om verantwoordelijkheid te dragen.

Dag 3 donderdag 20 november
Op de laatste dag waren er nog weinig conferenties. Er was een debat over voedingswetenschap. Hierin kwam naar voren dat het belangrijk is dat voedsel vooral veilig is en dat mensen er vanuit moeten gaan dat dit het veilig is. Innovatief in de voeding moeten dus grenzen kennen om de consument het veilige gevoel te laten houden. De innovatief moeten zich richten op het omdraaien van de huidige situatie. Momenteel is gezond eten duur en ongezond eten goedkoop. Dit moet worden omgedraaid en de voedingstechnologie speelt daarin een grote rol. De afkomst van een product moet daarom bekend zijn en wat er allemaal mee is gedaan en hoe het gezond wordt gehouden.

De laatste activiteit was een demonstratie van een kok en een spreker. Deze maakte een soep en een pizza van producten die eigenlijk zouden worden weggegooid. De spreker sprak over een supermarkt die zij in een arme wijk in het noord-westen van Londen hebben opgericht. Deze supermarkt verkoopt producten die niet meer in een normale supermarkt worden verkocht. Dit kan zijn omdat het etiket niet goed zit of omdat een doos is beschadigd. Maar ook groentes of fruit die niet aan de uiterlijk eisen voldoen. Deze producten worden voor een lagere prijs verkocht dan in de supermarkt. Vraag die daarbij gesteld werd was, is het goed om deze producten op deze manier aan te bieden? Creëer je op deze manier niet een gat tussen arm en rijk? Of worden deze producten eigenlijk niet ondergewaardeerd? Lastige maatschappelijke vraagstukken die niet zomaar zijn te beantwoorden.

Na al deze ervaringen in Londen kwam het idee naar voren om de focus van het project op de kinderen te leggen en de educatie. Vandaar dat het uiteindelijke product ook een lesprogramma is geworden voor de basisschool groep 6. Bestaande uit 9 korte lessen waarin onderwerpen als het weggooien van je boterham, het bewaren van producten, de houdbaarheidsdatum op een product en de grote van een normale portie aan bod komen. Dit lesprogramma, inclusief docenten handleiding, is uitgewerkt door de studenten en aangeboden aan het Ministerie van Economische Zaken. De studenten zijn nu klaar met hun project en 'Out of the Food Cubes' is hiermee ten einde. Mochten zich ontwikkelingen opdoen omtrent het lesmateriaal dan kan het zijn dat deze hier nog worden gedeeld.

Bedankt voor het volgen en lezen van deze blog. Wij hopen dat jullie, net als wij, iets hebben geleerd en zich gaat of blijft inzetten om voedselverspilling tegen te gaan!